Perito Moreno

13 november 2016 - El Calafate, Argentinië

9-14 november
De 24 uur erna zat ik weer in de bus. Eerst naar Rio Gallagos en daar overstappen op de bus naar El Calafate. Eigenlijk wilde ik een rechtstreekse verbinding maar dat was niet mogelijk. En nu weet ik ook waarom ik dat wilde. Het had niet veel gescheeld of ik had de bus gemist. Zo'n 5 minuten voor vertrek kwam ik erachter dat de bus van Rio Gallagos naar El Calafate voor een dag te laat was gereserveerd. Een paar uur wachten vind ik o.k maar geen 27 uur! Snel terug naar het boekingskantoortje en toen kon het nog op het nippertje veranderd worden.
Maar wat vervelend was dat ik tijdens de overstap bijna mijn rugzak kwijt was. Op een gegeven moment moesten we uit de bus zonder dat er iets werd gezegd dus ik maar een argentijnse gevraagd wat de bedoeling was. Ze zei dat de tassen in de bus konden blijven (had zij ook gedaan), hij moest alleen tanken maar zou later terugkomen voor het tweede deel. Toen een andere bus kwam, pakte zij doodleuk haar tassen op en liep ermee naar de bus! (Vol overtuiging had ze dit gezegd) Gelukkig bleek mijn rugtas in het kantoortje van de busmaatschapij neergezet te zijn en is de buschauffeur daar even met alle passagiers langsgereden zodat ik mijn tas kon ophalen. (En ook die behulpzaamheid zie je hier vaker)
Ook deze reis was weer over vrijwel alleen maar steppe gegaan. (zo'n 3000 km nu) waar af en toe een dorpje is maar vrijwel verder niets. Lijkt me voor mens en dier een hard leven. Spreek wel relatief veel mensen die hun huis bijvoorbeeld in Frankrijk hebben verkocht, van dat geld een primitieve camper kopen en daar een jaar of zeven in Argentinië mee aan het rondzwerven zijn. Dus dat leven trekt ook weer mensen aan.

Vanuit El Calafate weer in een andere wereld terechtgekomen en gewandeld en gevaren. Dit in het nationaal park Los Glaciares bij de gletsjer Perito Moreno die wordt gevoed door het Zuid-Patagonische ijsveld en eindigt in een fjord. Ook dit is weer mega! Zo'n 60 m dik en 5 km breed (totaal oppervlakte van zo'n 250 km2) En de enige gletsjer wat niet krimpt. Meerdere gletsjers komen samen in het Lago Argentino uit, het grootse meer van Argentinië. Het park is erg toeristisch, wat eigenlijk wel tegen viel. Later zag ik op een kaart dat er nog andere wandelpaden en campings waren maar daar hadden ze bij de VVV niets over gezegd, toen ik erom vroeg.

Vanaf morgen gaan we vanuit Puerto Natales een trail lopen in Torres del Paine. (Nu maar hopen dat de passen open zijn)

Foto’s

2 Reacties

  1. Klaske:
    13 november 2016
    Hola, wat leuk om te lezen over je avonturen. En wat een fantastische foto's! Hoop dat het weer goed was in Torres del Pain. Have fun!
  2. Sandra:
    14 november 2016
    hmmm, huis verkopen en dan met de camper door Argentinië... een jaar of 7. Dat klinkt heerlijk!
    het ziet er wel koud uit zo met die gletsjers!